Temyiz Eden : Vergi Dairesi Müdürlüğü 

Karşı Taraf :... İnşaat Elemanları Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi 

İstemin Özeti : 2004 yılı işlemleri incelenen davacı adına kurum kazancını noksan beyan etmesi nedeniyle re'sen salınan vergi zıyaı cezalı kurumlar vergisi, geçici vergi ile kesilen özel usulsüzlük cezasını; 31.10.2001 tarihli kira sözleşmesi uyarınca davacının sahibi olduğu kireç ocağı işletmesini ... İnşaat Sanayi Ticaret Anonim Şirketine 8 yıllığına kiralaması karşılığında 37.118,47 YTL kira geliri hesaplanarak bu miktar üzerinden tarhiyat yapılmış ise de, gayrimenkul sermaye iradının vergilendirilmesi tahsil esasına bağlanmış olup, söz konusu kira tutarının tahsil edildiği somut olarak saptanmaksızın yapılan tarhiyatta yasaya uygunluk görülmediği gerekçesiyle kaldıran Zonguldak Vergi Mahkemesinin 20.6.2008 gün ve E:2008/95, K:2008/622 sayılı kararının; vergi inceleme raporu uyarınca yapılan tarhiyatın yasaya uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istenmiştir. 

Savunmanın Özeti: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur. 

Tetkik Hakimi : Birgül ÖGÜLMÜŞ 

Düşüncesi : Kurumlar vergisi mükelleflerinin elde ettiği gelir türü ne olursa olsun, kurum kazancı olarak nitelendirilmiştir. Kurum kazancının ise ticari kazancın tabi olduğu hükümler uyarınca yani tahakkuk ettiği dönemde vergilendirilmesi gerekmekte olup uyuşmazlığın tahsil esası kapsamında incelenerek karar verilmesi yasaya aykırı düştüğünden temyiz istemine konu yapılan kararın bozulması gerektiği düşünülmüştür. 

Savcı

: Sefer YILDIRIM 

Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir. 

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir. 

TÜRK MİLLETİ ADINA 

Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü: 

5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 6'ncı maddesinde kurumlar vergisinin, mükelleflerin bir hesap dönemi içinde elde ettiği safi kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı, safi kurum kazancının tespitinde Gelir Vergisi Kanununun ticari kazanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağı kurala bağlanmış, Gelir Vergisi Kanununun 70'inci maddesinde gayrimenkullerin sahipleri veya kiracıları tarafından kiraya verilmesinden elde edilen iratların gayrimenkul sermaye iradı olduğu öngörüldükten sonra bunların ticari bir işletmeye dahil bulunması halinde iratlarının ticari kazancın tespitine yönelik hükümlere göre hesaplanacağı düzenlenmiştir. 

Kurumlar vergisi mükellefi olan ve şirkete ait kireç ocağını kiraya verdiği saptanan davacının kiralama nedeniyle elde ettiği kazancının, yukarıda yer verilen düzenlemeler uyarınca ticari kazanç hükümlerine göre vergilendirilmesi gerekmekte olup, vergi mahkemesince, gayrimenkul sermaye iradının vergilendirilmesine ilişkin hükümler esas alınarak karar verilmesi yasaya uygun düşmemiştir. Kurum kazancını kayıt ve beyan dışı bırakması nedeniyle dönem matrahının re'sen takdir edilmesinde yasaya aykırılık bulunmayan davacı şirket adına yapılan tarhiyata esas alınan matrahın hukuka uygunluğu yönünden yapılacak inceleme sonucuna göre yeniden karar verilmek üzere temyize konu kararın bozulması gerekmektedir. 

Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Zonguldak Vergi Mahkemesinin 20.6.2008 gün ve E:2008/95, K:2008/622 sayılı kararının bozulmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13'üncü maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine 11.3.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.