Temyiz İsteminde Bulunan : …

… K…

….. Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi 

Vekili: Av. …

… Karşı Taraf: Mardin Vergi Dairesi Müdürlüğü 

İstemin Özeti: Temyiz istemini süre aşımı yönünden reddeden Diyarbakır Vergi Mahkemesinin 25.9.2002 gün ve E:2001/200; K:2002/298; Temyiz No:2002/250 sayılı kararının; ikinci kez, dilekçede ileri sürülen nedenlerle bozulması istenilmektedir. 

TÜRK MİLLETİ ADINA 

Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 14'üncü maddesi hükmü uyarınca ilk inceleme ile görevlendirilen Tetkik Hakimi Mahmut KENGER'in açıklamaları dinlenildikten sonra işin gereği görüşüldü: 

Dosyanın incelenmesinden, Diyarbakır Vergi Mahkemesinin anılan kararının bozulması istemiyle 28.11.2002 tarihinde kayda alınan dilekçe ile temyiz isteminde bulunulduğu, 12.5.2003 tarihinde kayda alınan, Mardin Vergi Dairesi Müdürlüğünün 8.5.2003 tarih ve 2284 sayılı yazısı ile, davacının 4811 sayılı Vergi Barışı Kanunu hükümlerinden yararlanmak için başvuruda bulunduğunun bildirilmesi üzerine Danıştay Yedinci Dairesince, 5.6.2003 tarih ve E:2003/783; K:2003/3413 sayılı karar ile, temyiz istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği; daha sonra, 12.11.2010 tarihinde mahkeme kayıtlarına alınan dilekçe ile, daha önce temyiz istemine konu edilen mahkeme kararının bozulması istemiyle yeniden temyiz isteminde bulunulduğu anlaşılmıştır. 

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 46'ncı maddesinde; Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda temyiz edilebileceği; 54'üncü maddesinin 1'inci fıkrasında ise, Danıştay dava daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Genel Kurullarının temyiz üzerine verdikleri kararlar hakkında bir defaya mahsus olmak üzere taraflarca kararın düzeltilmesinin istenebileceği hususları hükme bağlanmıştır. 

Yukarıda anılan hükümlerin birlikte değerlendirilmesinden de anlaşılacağı üzere; İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının Danıştayda temyizen incelenmesi mümkün olup, temyiz incelemesine konu edilmiş ve hakkında hüküm kurulmuş bir mahkeme kararının ikinci kez temyiz yoluyla incelenmesi olanaklı değildir. Ancak yapılan temyiz başvurusu üzerine temyiz mercii tarafından verilen kararın, yine aynı merciden, düzeltilmesinin istenebileceği açıktır. 

Bu hukuki durum karşısında; Diyarbakır Vergi Mahkemesinin anılan kararına yönelik temyiz başvurusu karara bağlandıktan sonra, yine aynı mahkeme kararı hakkında ikinci kez yapılan temyiz başvurusunun incelenmesine olanak bulunmamaktadır. 

Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin incelenmeksizin reddine, 28.4.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.