Untitled 2

21.10.2010

7. Daire 2009/2414 E., 2010/4859 K.Motorlu araç ticareti yapan davacı adına, satışı gerçekleştirilen ve özel tüketim vergisi beyannamesinde 87.04 pozisyonunda gösterilen aracın 87.03 pozisyonuna dahil olduğundan bahisle,

7. Daire 2009/2414 E., 2010/4859 K.

"İçtihat Metni"

Temyiz İsteminde Bulunan : Mersin Vergi Dairesi Başkanlığı 

Karşı Taraf: …

… Turizm ve Ticaret Anonim Şirketi 

Vekili: Av. …

… İstemin Özeti: Motorlu araç ticareti yapan davacı adına, satışı gerçekleştirilen ve özel tüketim vergisi beyannamesinde 87.04 pozisyonunda gösterilen aracın 87.03 pozisyonuna dahil olduğundan bahisle, 2003/Eylül dönemi için özel tüketim vergisi salınması yolunda tesis edilen işlemin iptali istemiyle açılan davada; davalı İdarenin 3.3.2009 tarih ve 4581 sayılı yazısından, davaya konu özel tüketim vergisi tahakkukunun düzeltme fişiyle terkin edildiği bildirildiğinden, konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına; davanın açılmasına sebep olduğundan, yargılama giderleri ile davacı avukatı için takdir olunan vekâlet ücretinin İdareye yükletilmesine dair Mersin İkinci Vergi Mahkemesinin 5.3.2009 gün ve E:2009/35; K:2009/240 sayılı kararının, yargılama giderleri ile vekâlet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının; davanın açılmasına kendilerinin sebep olmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir. 

Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmuştur. 

Tetkik Hâkimi E…

….. G…

…..'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın temyize konu hüküm fıkrasının onanması gerektiği düşünülmektedir. 

Danıştay Savcısı N…

…. Y…

……'in Düşüncesi : Temyiz başvurusu; davacı Şirket tarafından satılan araçların 87.03 tarife ve istatistik pozisyonunda yer aldığından bahisle özel tüketim vergisi tarh edilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davada; Mahkemece verilen karar verilmesine yer olmadığı yönündeki kararın vekâlet ücretine ve yargılama giderlerine ilişkin hüküm fıkrasının davalı idare tarafından bozulması istemiyle yapılmıştır. 

28.2.2009 gün ve 27155 mükerrer sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 5838 sayılı Kanunun geçici 3'üncü maddesinde, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununa ekli (II) sayılı listede yer alan ve 1.8.2002-21.7.2005 tarihleri arasında 87.03 G.T.İ.P. numarasından özel tüketim vergisi beyan edilmesi gerekirken 87.04 G.T.İ.P. numarasından özel tüketim vergisi beyan edilen araçlarla ilgili olarak, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki dönemler için özel tüketim vergisi tarhiyatı yapılmayacağı, daha önce yapılan tarhiyatlardan vazgeçileceği, tahakkuk eden tutarların terkin edileceği, tahsil edilmiş tutarların red ve iade edilmeyeceği, hükme bağlanmıştır. 

Dosyanın incelenmesinden, davacı Şirket tarafından yukarıda yer verilen hüküm yürürlüğe girmeden önce, satılan araçların 87.04 tarife ve istatistik pozisyonunda beyan edilmesi nedeniyle, davacı Şirket hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak özel tüketim vergisi tarhedildiği anlaşılmaktadır. 

Bu durumda; davacı Şirket bu davanın konusunu oluşturan ihbarnamenin düzenlenmesine sebebiyet verdiğinden, Mahkemece, karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamakla birlikte; davacı Şirket lehine vekâlet ücreti ile yargılama giderine hükmedilmesinde hukuka uyarlık görülmemiştir. 

Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne, mahkeme kararının yargılama gideri ve vekâlet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerektiği düşünülmektedir. 

TÜRK MİLLETİ ADINA 

Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü: 

Temyiz başvurusu; davacı tarafından satılan aracın 87.03 pozisyonunda yer aldığından bahisle özel tüketim vergisi tarh edilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davada; tahakkukun terkin edilmesi nedeniyle konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına; davanın açılmasına sebep olduğundan, yargılama giderleri ile davacı avukatı için takdir olunan vekâlet ücretinin İdareye yükletilmesine dair mahkeme kararının, vekâlet ücretine ve yargılama giderlerine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması istemine ilişkindir. 

28.2.2009 gün ve 27155 mükerrer sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 5838 sayılı Kanunun geçici 3'üncü maddesinde, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununa ekli (II) sayılı listede yer alan ve 1.8.2002 - 21.7.2005 tarihleri arasında 87.03 G.T.İ.P. numarasından özel tüketim vergisi beyan edilmesi gerekirken 87.04 G.T.İ.P. numarasından özel tüketim vergisi beyan edilen araçlarla ilgili olarak, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki dönemler için özel tüketim vergisi tarhiyatı yapılmayacağı, daha önce yapılan tarhiyatlardan vazgeçileceği, tahakkuk eden tutarların terkin edileceği, tahsil edilmiş tutarların red ve iade edilmeyeceği hükme bağlanmıştır. 

Dosyanın incelenmesinden; davacı tarafından, yukarıda yer verilen hükmün yürürlüğe girmesinden önce satılan araçlar için, 87.03 pozisyonundan özel tüketim vergisi beyan edilmesi gerekirken, 87.04 pozisyonundan beyan edilmesi nedeniyle, davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak tarh edilen özel tüketim vergisinin dava konusu yapılmasından sonra yürürlüğe giren 5838 sayılı Kanunun geçici 3'üncü maddesi gereğince, tarhiyatın terkin edildiği anlaşılmaktadır. 

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun "Kararlarda bulunacak hususlar" başlıklı 24'üncü maddesinin 1'inci fıkrasının (f) bendinde, kararlarda, yargılama giderleri ve hangi tarafa yükletildiğinin belirtileceği hüküm altına alınmış; 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun, 2577 sayılı Kanunun 31'inci maddesiyle atıfta bulunulan 417'nci maddesinde, yargılama giderlerinin (kural olarak), aleyhine hüküm verilen tarafa yükletileceği; 423'üncü maddesinin 1'inci fıkrasının 6'ncı bendinde de, davanın önemine göre, kanun gereği takdir olunacak vekâlet ücretinin yargılama giderlerine dahil olduğu hükmü yer almıştır. 

Yukarıda yer verilen hükümlere göre, davanın iptal ile sonuçlanması ve davalı İdarenin ''davayı kabulü'' dışında, herhangi bir nedenle "karar verilmesine yer olmadığı'' şeklinde sonuçlanması halinde, yargılama giderlerinin ve vekâlet ücretinin davalı İdareye yükletilebilmesi için, davalı İdarece hukuka aykırı işlem tesis edilmesi suretiyle, dava açılmasına sebebiyet verilmiş olması gerekir. 

Olayda ise, davacı tarafından satılan araçlar için, 87.03 pozisyonundan özel tüketim vergisi beyan edilmesi gerekirken, 87.04 pozisyonundan beyan edilmesi nedeniyle tarhiyat yapıldığından, dava açılmasından sonra yürürlüğe giren yasa hükmü uyarınca tahakkukun davalı İdarece terkin edilmesine dayanılarak, konusu kalmayan davanın esası hakkında, "karar verilmesine yer olmadığına" hükmedilmesinde isabetsizlik bulunmamakla birlikte; davada haksız çıkması veya aleyhine karar verilmesi ya da hukuka aykırı işlem tesis edilmesi suretiyle dava açılmasına sebebiyet vermesi söz konusu olmayan davalı İdare aleyhine yargılama giderlerine ve vekâlet ücretine hükmedilmesinde Yargılama Hukuku İlkelerine uyarlık görülmemiştir. 

Açıklanan nedenle, temyiz isteminin kabulüne ve mahkeme kararının temyize konu yargılama giderleri ile vekâlet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, bozma kararı üzerine, Mahkemece, yeniden verilecek kararla birlikte yargılama giderleri de hüküm altına alınacağından, bu hususta ayrıca hüküm tesisine gerek bulunmadığına, 21.10.2010 gününde oyçokluğu ile karar verildi. 

KARŞI OY 

Temyiz başvurusu; davacı tarafından satılan aracın 87.03 pozisyonunda yer aldığından bahisle özel tüketim vergisi tarh edilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davada; tahakkukun terkin edilmesi nedeniyle konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına; davanın açılmasına sebep olduğundan, yargılama giderleri ile davacı avukatı için takdir olunan vekâlet ücretinin İdareye yükletilmesine dair mahkeme kararının, vekâlet ücretine ve yargılama giderlerine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması istemine ilişkindir. 

28.2.2009 gün ve 27155 mükerrer sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 5838 sayılı Kanunun geçici 3'üncü maddesinde, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununa ekli (II) sayılı listede yer alan ve 1.8.2002 - 21.7.2005 tarihleri arasında 87.03 G.T.İ.P. numarasından özel tüketim vergisi beyan edilmesi gerekirken 87.04 G.T.İ.P. numarasından özel tüketim vergisi beyan edilen araçlarla ilgili olarak, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki dönemler için özel tüketim vergisi tarhiyatı yapılmayacağı, daha önce yapılan tarhiyatlardan vazgeçileceği, tahakkuk eden tutarların terkin edileceği, tahsil edilmiş tutarların red ve iade edilmeyeceği hükme bağlanmıştır. 

Olayda, tarhiyatın dava konusu yapılmasından sonra yürürlüğe giren 5838 sayılı Kanunun geçici 3'üncü maddesi gereğince, tahakkukun terkin edilmesi nedeniyle konusu kalmayan davanın esası hakkında, "karar verilmesine yer olmadığına" hükmedilmesinde isabetsizlik bulunmamakla birlikte; tahakkukun, Yasa koyucunun iradesiyle ortadan kaldırılmış olması ve taraflara izafe edilecek bir kusurun bulunmaması karşısında, yargılama giderlerinin bu durum dikkate alınarak taraflar arasında dağıtılması gerekmektedir. 

Açıklanan nedenle Dairemiz kararına katılmıyorum.