Untitled 2

11.06.2013

3. Daire 2013/629 E. , 2013/2686 K. ÖZEL TÜKETİM VERGİSİ İSTİSNASI HAREKET ETTİRİCİ ÖZEL TERTİBAT SAKATLIK ORANI

3. Daire         2013/629 E.  ,  2013/2686 K.
  • ÖZEL TÜKETİM VERGİSİ İSTİSNASI
  • HAREKET ETTİRİCİ ÖZEL TERTİBAT
  • SAKATLIK ORANI

"İçtihat Metni"

Özeti : Engelli şahsa satışı yapılan araçta, sinyal kolunun soldan sağa alınması şeklindeki tadilatın, hareket ettirici özel tertibat olmadığı, dolayısıyla özel tüketim vergisi istisnasından yararlanamayacağı hakkında.

 

          Temyiz Eden  : Tekkeköy Malmüdürlüğü

          Karşı Taraf      : … Otomotiv Ticaret ve Sanayi Anonim Şirketi

          Vekili              : Av. …

          İstemin Özeti : Davacı adına Aralık 2008 dönemi için salınan vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin kaldırılması istemiyle dava açılmıştır. Samsun Vergi Mahkemesinin 12.11.2009 gün ve E:2009/125, K:2009/1048 sayılı kararıyla; davacı şirket tarafından, engelli müşterisi …'a satılan … plakalı hususi araç üzerinde, hareket ettirici özel tertibat yaptırılmadığı, bu nedenle, araç satışının özel tüketim vergisinden istisna olmadığı halde aracın satışında özel tüketim vergisi tahakkuk ettirilmediğinden bahisle, vergi ziyaı cezalı olarak özel tüketim vergisinin tarh edildiği, Samsun Mehmet Aydın Devlet Hastanesi'nin 27.11.2008 tarih ve 942 numaralı özürlü sağlık kurulu raporundan, bahsi geçen aracı satın alan engelli şahsın, 2-3 parmak MKP'den ampute, bilekte fleksiyon-ekstansiyon teşhisiyle sakatlık oranının %42 olduğu, sinyal kolu soldan sağa alınarak, otomatik şanzımanlı araç kullanabileceğinin karara bağlandığı, 3.12.2008 tarih ve 55/2393 sayılı Türk Standartları Enstitüsü münferit araç uygunluk belgesinden sinyal kolu direksiyonun sağ tarafa alınmak suretiyle tadil edildiğinin anlaşıldığı, davacı şirket müşterisi engelli şahıs tarafından satın alınan aracın, teknik özellikleri ve üzerinde gerçekleştirilen değişiklik ve özel tertibatlarla, şahsın engeline uyun olarak bizzat kullanımına elverişli hale getirildiği, aracın hareket ettirici unsurlarının, engelin niteliği de göz önünde bulundurularak bir bütün olarak düşünülmesinin, Kanun koyucunun bizzat araç kullanabilecek derecedeki engelli kişilerin, engellerine uygun değişiklikler ve özel tertibatlar yapılmak suretiyle satın alacakları araçları özel tüketim vergisinden istisna tutarak, onlara, vergisel avantajlar sağlamak suretiyle, ekonomik olarak desteklemek ve toplumsal hayata katılım ve adapte olmalarını sağlamak yönündeki amacına da uygun olacağı, bu değerlendirmeler ışığında, davacı şirketçe engelli müşterisine satılan aracın özel tüketim vergisinden istisna olduğu kanaatine varılmakla, söz konusu araç nedeniyle gerçekleştirilen cezalı vergilendirme işleminde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle tarhiyatı kaldırmıştır. Vergi idaresince aracın, sinyal kolunun sağa alınması şeklindeki tadilatın, hareket ettirici özel tertibat olarak kabul edilmeyeceği ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.

          Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

          Tetkik Hâkimi : Eslem AYAZ

          Düşüncesi       : Temyiz  isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

          Savcı               : M. Oğuz ULAŞ

          Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.

          Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir. 

 

TÜRK MİLLETİ ADINA

          Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:

          Davacı şirketin, sol ayağı sakat olan …'a sattığı … otomatik şanzımanlı taşıt dolayısıyla adı geçen şahsın haksız yere özel tüketim vergisi istisnasından yararlandırıldığı sonucuna varılarak Aralık 2008 dönemi için sorumlu sıfatıyla adına salınan bir kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisini kaldıran Vergi Mahkemesi kararı temyiz edilmiştir.

          4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununun 7'nci maddesinin 2'nci fıkrasının (b) bendinde, (II) sayılı listedeki kayıt ve tescile tabi mallardan, 87.03 (motor silindir hacmi 1.600 cm³'ü aşanlar hariç), 87.04 (motor silindir hacmi 2.800 cm³'ü aşanlar hariç) ve 87.11 G.T.İ.P. numaralarında yer alanların, bizzat kullanma amacıyla sakatlığına uygun hareket ettirici özel tertibat yaptıran malûl ve engelliler tarafından beş yılda bir defaya mahsus olarak bizzat kullanılmak üzere ilk iktisabının, özel tüketim vergisinden müstesna olduğu hükmüne yer verilmiştir.

          Buna göre, sözü edilen yasal düzenlemede öngörülen istisnadan yararlanılabilmesi için, aracın, münhasıran satın alan kişinin sakatlığına uygun hareket ettirici özel tertibatla donatılması gerekmekte olup, uyuşmazlığın çözümü bakımından, araçta herhangi bir tadilat yapılıp yapılmadığı, yapılmış ise tadilatın bu kapsamda değerlendirilip değerlendirilemeyeceği hususunun açıklığa kavuşturulması zorunludur.

          Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacı şirket tarafından, 2-3 parmak MKP'den ampute bilekte fleksiyon-ekstansiyen teşhisi nedeniyle sinyal kolu soldan sağa alınarak otomatik şanzumanlı araç kullanabileceği yönünde sağlık raporu bulunan müşteriye Aralık/2008 döneminde satılan aracın sadece sinyal kolunun soldan sağa alındığı, yapılan tadilatın hareket ettirici özel tertibat olmadığı anlaşılmıştır.

          Bu durumda, uyuşmazlığa konu taşıtta, taşıtı satın alan kişinin sakatlığına uygun hareket ettirici özel tertibat bulunmadığı dikkate alındığında, 4760 sayılı Yasanın 7'nci maddesinin 2'nci fıkrasının (b) bendinde yer alan istisnadan yararlanılması mümkün olmadığından davacı adına salınan cezalı vergiyi yazılı gerekçeyle kaldıran Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.        

          Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüyle Samsun Vergi Mahkemesinin 12.11.2009 gün ve E:2009/125, K:2009/1048 sayılı kararının bozulmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13'üncü maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine 11.6.2013 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

          Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.