Temyiz Eden   : Mersin Vergi Dairesi Başkanlığı

            Karşı Taraf      : …

            İstemin Özeti  : Davacı adına 2007 ve 2008 yıllarına ilişkin gelir vergisi ve katma değer vergisi beyannamelerini süresinde vermemesi nedeniyle kesilen usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezalarının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali ve mükellefiyet kaydının tesis edildiği tarihten itibaren kaldırılması istemiyle açılan davada; olayda davacı tarafından 27.8.2009 tarihinde verilen işe başlama dilekçesine dayanılarak 33 PL 862 plakalı kamyonu nedeniyle mükellefiyet tesis edildiği, davalı idarenin Mahkemelerine sunduğu belgelerde davacının mükellefiyet kaydının silinmesi istemiyle başvurusu bulunmadığı, söz konusu kamyonun  31.12.2009  tarihinde hurdaya ayrılması nedeniyle mükellefiyet kaydının silindiği görüldüğünden ortada idari davaya konu edilebilecek nitelikte bir işlem bulunmadığı ödeme emrinin, dayanağı ihbarnamelerin davacının ikamet adresinde bulunup bulunmadığı yolunda herhangi bir şerh düşülmeden aynı köyde oturan aza … imzasına tebliğ edildiği, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 102'nci maddesinde muhatabın zarf üzerinde yazılı adresini değiştirmesinden dolayı bulunamamış olması halinde posta memurunun durumu zarf üzerine yazacağı, aynı maddenin son fıkrasında da adreste bulunamama halinin, komşulardan bir kişi veya muhtar veya ihtiyar heyeti üyelerinden biri veyahut bir zabıta memuru huzurunda icra ve keyfiyet taahhüt ilmühaberine yazılarak tarih ve imza vaz'edilmek ve hazır bulunanlara da imzalatılmak suretiyle tespit olunacağının belirtildiği, olayda köy azasına yapılan tebliğin davacının adresinde bulunanlardan birine tebliğ edildiği şeklinde yorumlanamayacağından usulüne uygun tebligat yapılmayan cezaların kesinleştiği kabul edilerek düzenlenen ödeme emrinde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle mükellefiyet kaydının silinmesi istemini incelenmeksizin reddeden, ödeme emrini iptal eden Mersin 2. Vergi Mahkemesinin 18.6.2010 gün ve E:2010/68, K:2010/1168 sayılı kararının; 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21'inci maddesine göre davacıya yapılan tebligatın usulüne uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istenmiştir.

            Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

            Tetkik Hakimi     :                  Ayhan KOLUKIRIK

            Düşüncesi       :    Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

            Savcı               :    Süreyya ÇAKIN

            Düşüncesi       :    İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.

            Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

            Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:

            213 sayılı Vergi Usul Kanununun 102'nci maddesine göre işlem yapılarak tebliğ edilemeyen vergi-ceza ihbarnamesinin tebliğe çıkaran vergi dairesine iade edilmesi gerekirken, adı geçen Kanunun 94'üncü maddesi kapsamında tebliğ yapılacak kimselerden olmayan köy ihtiyar heyeti azasına tebliğ edilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığından, ödeme emrini iptal eden mahkeme kararında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

            Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddine, 2.4.2012  gününde oybirliğiyle karar verildi.